روانشناسان معتقدند آنچه موجب افزایش جرم و اشتباه در میان نوجوانان شده کمبودهای عاطفی و محبت در خانواده است نه نیازهای مالی و اقتصادی.
به گزارش خبرنگار مهر به نقل از بی.بی.سی خانواده نخستین جامعه ای است که فرزندان در آن روابط احتماعی و ارتباط برقرار کردن با دیگران را می آموزند وقتی روابط حاکم بر خانواده مبتنی بر محبت و امنیت باشد نوجوان برای رهایی از هر مشکل به خانواده پناه می برد اما وقتی این خانواده کانون مشکلات روحی باشد نوجوان به هر دستاویزی خارج از منزل چنگ می زند تا شاید گمشده خود را بیابد.
به تدریج اعتماد نوجوان به والدین و اعضای خانواده کم می شود و پایگاه خانواده ارزش خود را از دست می دهد.
به دلیل اینکه در دهه گذشته رشد علم و فن آوری سرعت بسیاری گرفته و با ورود کامپیوتر و اینترنت می توان با نشستن در یک اتاق و فشردن یک دکمه با سرتاسر جهان ارتباط برقرار کرد، زندگی فرزندان نسل امروز تا حدی از چهارچوب بسته خانواده فراتر رفته و معلومات و انتظارات نیز افزایش یافته است.
والدین برای تامین معاش خانواده تلاش بیشتری می کنند و وقت کمتری را با نوجوانان می گذرانند. هرچه فاصله میان والدین و فرزندان بیشتر شود نوجوان تمایل بیشتری برای پر کردن آن با فرد یا چیز دیگری را پیدا می کند و به همین ترتیب احساس می کند هم سن و سالان خودش حرف او را بهتر از اعضای خانواده می فهمند.
در این سن به دلیل تجربه کم و وسعت زندگی، در ذهن خود بسیاری از مسائل نهفته را تشخیص نداده و در دام فرصت طلبان می افتد.
وقتی نوجوان حس کند در خانواده با وی مشورت شده و به عقایدش احترام گذاشته می شود، اعتماد بیشتری پیدا کرده و تمایل بیشتری به ساختن رابطه بهتر با اعضای خانواده خواهد داشت.
نظر شما